کجا عقاب طلایی ببینیم؟ - تور چین ارزان

عقاب طلایی یکی از بزرگترین اعضای خانواده عقاب ها و شاهین ها است. بال های این پرنده بسیار بزرگ است و بدن آن رنگ قهوه ای تیره و قهوه ای مایل به مشکی دارد. سر و گردن این پرنده رنگی طلایی دارد و همین عامل باعث شده تا به این پرندگان لقب عقاب طلایی را نسبت دهند. مطمئنا این مسئله بر کسی پوشیده نیست که عقاب ها حس بینایی بسیار قوی تر از انسان دارند. قدرت حس بینایی در عقاب طلایی به مراتب بیشتر هم هست! این پرندگان چشمان بسیار بزرگی دارند که بیشتر فضای سر و صورت این پرندگان را اشغال نموده است. دید این پرندگان یک دید کاملا شفاف و رنگی است که به آن ها اجازه می دهد تا کوچکترین ذرات و حرکات را از فواصل بسیار دور مشاهده نمایند و زیر نظر بگیرند.

قدرت دید عقاب های طلایی در روز بسیار زیاد است اما این حس بینایی قوی در شب کاهش می یابد. چشمان عقاب های طلایی نمی تواند جابه جایی زیادی داشته باشد اما سر این پرندگان قادر است تا 270 درجه بچرخد؛ این قدرت چرخش گردن به اندازه اندازه گردش سر جغد است. عقاب های طلایی یک پلک شفاف هم بر روی چشم خود دارند که از ورود گرد و غبار به درون چشم جلوگیری می نماید.

عقاب های طلایی تمایل دارند تا در منطقه ها وسیع و باز کوهستانی زندگی نمایند. از سوی دیگر می توان این پرندگان را در منطقه ها صحرایی و بیابانی هم یافت اما محل زندگی اصلی این پرندگان منطقه ها کوهستانی است. در هر صورت نمی توان از این مسئله چشم پوشی کرد که این پرندگان را می توان از سطح دریا مشاهده کرد تا منطقه ها کوسهتانی آلپ و هیمالیا؛ در نتیجه این پرندگان به نسبت محل زندگی خود توزیع نسبتا وسیع، پراکنده و متنوعی دارند. عقاب های طلایی غالبا در شمالی ترین بخش های آمریکای شمالی و بعلاوه بخش هایی از آسیا زندگی می نمایند و در فصل زمستان مهاجرت می نمایند.

عقاب های طلایی قادرند تا مسافت های بسیار طولانی را برای پیدا کردن غذای خود پرواز نمایند. این پرندگان شکارچیان بسیار ماهری هستند. برخی اوقات این پرندگان به صورت جفتی شکار می نمایند به این صورت که یکی از عقاب ها طعمه را بیرون می کشد و آن را به سمت عقاب دیگر راهنمایی می نماید. پنجه های بسیار قوی این پرندگان برای شکار کردن، کشتن و حمل طعمه به کار می رود در حالیکه نوک این پرندگان تنها برای غذا خوردن مورد استفاد ه قرار می گیرد.

عقاب های طلایی از موش خرماها، خرگوش های کوهستانی، موش ها، پرندگان کوچک تری که آهسته پرواز می نمایند، سمورها، روباه ها و حتی گوزن ها تغذیه می نمایند. پس از یک شکار پیروز، عقاب های طلایی می توانند تا چند روز بدون غذا فعالیت نمایند. در خصوص شکار روباه و گوزن این نکته گفتنی است که تنها عقاب ها طلایی بزرگ جثه ممکن است از روباه و گوزن های کوچک جثه تر تغذیه نمایند.

این پرندگان معمولا زندگی منزوی و غیر اجتماعی دارند اما در طی فصول سرد به صورت گروه های کوچک زندگی می نمایند. عقاب های طلایی برای خود قلمرو مشخص می نمایند و شدیدا بر روی قلمرو خود حساس هستند. اگر عقابی وارد قلمرو عقاب دیگری گردد، قطعا جنگی بین دو عقاب طلایی شکل خواهد گرفت. عقاب های طلایی نسبت به سایر گونه های عقاب، بسیار پرخاشگرتر و مهاجم تر هستند. عقاب های طلایی بالغ معمولا هراسی از سایر حیوانات ندارند و غالبا شکارچی طبیعی خاصی ندارند اما از سویی دیگر جوجه عقاب ها بسیار شکار می شوند.

عقاب های طلایی در قدیم بسیار به وسیله انسان ها شکار شدند و از بین رفتند به این علت که انشان ها فکر می کردند که عقاب های طلایی به گله شا آسیب می رسنند در صورتی که تا کنون این مسئله ثابت نشده است. به تازگی نسل عقاب ها رو به رشد است و تیم های بسیاری با دنبال کردن الگوی مهاجرت آن ها سعی در یاری به جمعیت عقاب های طلایی دارند.

نظر شما در خصوص عقاب های طلایی چیست؟ نظرات خود را با خبرنگاران در میان بگذارید.