بیماری اوتیسم یا اختلال درخودماندگی چیست؟ - تور چین ارزان

خبرنگاران | سرویس روانشناسی - بیماری اوتیسم یا درخودماندگی، نوعی اختلال رشدی از نوع روابط اجتماعی است که با رفتارهای ارتباطی و کلامی غیرطبیعی، رفتارهای تکراری و گفتار و ارتباط غیر کلامی معین می شود. علت اصلی بروز این بیماری هنوز ناشناخته است و شرایط مالی، اجتماعی، سبک زندگی و سطح تحصیلات والدین نقشی در بروز درخودماندگی ندارد. اوتیسم بسیاری از بخش های مغز را تحت تأثیر قرار می دهد و این که چطور این اتفاق رخ می دهد، هنوز روشن نیست. این اختلال در پسران نسبت به دخترها شایع تر است و از هر 60 تا 70 تولد زنده در جهان یک نفر مبتلا به اوتیسم است.

مطالب مرتبط: علائم اوتیسم در بچه ها و راه درمان آن

اوتیسم در سنین خردسالی قابل تشخیص است. این بیماری اغلب زمانی کشف می شود که والدین نگران ناشنوایی کودک می شوند؛ کودک هنوز صحبت نمی نماید، به آغوش والدین یا دیگران نمی رود و از واکنش عاطفی به سایرین امتناع می نماید.

چند حقیقت در مورد اوتیسم

1. مطالعات و تحقیقات اجرا شده توسط مرکز کنترل بیماری ها (CDC: The Centers for Disease Control and Prevention) در سال 2018 نشان داد که تقریبا 1 کودک در هر 59 کودک به اختلال طیف اوتیسم (ASD) مبتلاست:

• 1 در 37 پسر
• 1 در 151 دختر

2. احتمال ابتلا به اوتیسم در پسران 5 برابر بیشتر از دختران است.

3. ابتلا به این بیماری اغلب پس از 4 سالگی تشخیص داده می شود، با این حال ممکن است که این بیماری در سن 2 سالگی نیز تشخیص داده شود.

4. 31٪ از بچه ها مبتلا به ASD دارای معلولیت فکری هستند (IQ کمتر از 70)، 25٪ در محدوده مرزی (IQ 71-85) و 44٪ نمرات IQ در حد متوسط بالاتر از حد متوسط (یعنی IQ> 85).

5.اوتیسم بر تمام گروه های اجتماعی و مالی تأثیر می گذارد و به گروه یا طبقه خاصی محدود نیست.

علائم اوتیسم یا در خودماندگی چیست؟

علائم این اختلال تا پیش از سه سالگی بروز می نماید و تعدادی از علائم اوتیسم شامل موارد زیر است:

• تاثیر منفی بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارت های ارتباطی
• اختلال و مشکل در ارتباطات کلامی و غیر کلامی، تعاملات اجتماعی و فعالیت های مربوط به بازی کردن
• اختلال در ایجاد ارتباط با دیگران و جهانی خارج
• رفتارهای خودآزارانه و پرخاشگری
• ناتوانی در ایجاد روابط با همسالان به تناسب سطح تحول
• فقدان تمایل خودانگیخته به تقسیم کردن شادی ها، رغبت ها و یا موفقیت های خود با دیگران (برای مثال نشان ندادن، نیاوردن یا اشاره نکردن به اشیای مورد علاقه خود)
• محدود، تکراری و یا قالبی بودن رفتارها، رغبت ها و فعالیت ها
• توجه بچه ها مبتلا به اوتیسم، کمتر به تحریکات اطرافیان جلب می شود، لبخندزدن و نگاه کردنشان به اطرافیان کمتر از همتایان است و کمتر به اسم خودشان پاسخ می دهند.

حتما بخوانید: علایم اوتیسم خفیف چیست؟

• در فرایند طبیعی رشد، بچه ها به محض آنکه من را درک می نمایند دیگر از نام خود برای بیان خواسته هایشان استفاده نمی نمایند. در حالی که کودک مبتلا به اوتیسم شناختی از من ندارد و خود را با نام صدا می زند؛ مثلا می گوید: به علی آب بدید! این نشانه خوبی نیست. حتی کودک مبتلا ضمایر را هم اشتباه استفاده می نماید.
• در این افراد حرکات تکراری (دست زدن، پریدن) پاسخ های غیرمعمول به افراد، دل بستگی به اشیا و یا مقاومت در مقابل تغییر نیز دیده می شود و ممکن است در حواس پنجگانه (بینایی، شنوایی، بساوایی، بویایی و چشایی) نیز حساسیت های غیر معمول دیده شود.

علائم مرتبط با چالش های ارتباط اجتماعی

بچه ها و بزرگسالانی که به اوتیسم مبتلا هستند، با ارتباطات کلامی و غیر کلامی مشکل دارند. به عنوان مثال، ممکن است موارد زیر را درک ننمایند یا نتوانند به طور مناسب از آن ها استفاده نمایند:

• زبان گفتاری (حدود یک سوم افراد مبتلا به اوتیسم، غیر کلامی هستند.)
• حرکات
• ارتباط چشمی
• حالات چهره
• تن صدا
• عبارات استفاده شده، بطور دقیق بکار نمی فرایند

سایر چالش های اجتماعی می تواند، داشتن مشکل با موارد زیر باشد:

• شناخت احساسات و نیت دیگران
• شناخت احساسات خود
• ابراز احساسات
• دریافت نوبت در تبادل نظر
• محاسبه فضای شخصی
• به دنبال رضایت احساسی از دیگران
• احساس دستپاچگی در موقعیت های اجتماعی

علائم مرتبط با رفتارهای محدود و تکراری

رفتارهای محدود و تکراری در طیف بیماری اوتیسم بسیار متفاوت است. این علائم می توانند شامل موارد زیر باشند:

• حرکات تکراری بدن (مثلا تکان دادن، چرخاندن، و حرکات رو به جلو و عقب)
• حرکات تکراری با اشیاء (به عنوان مثال چرخاندن جسم های گرد، تکان دادن اجسام چوب مانند و...)
• خیره شدن به چراغ و یا اجسام در حال چرخش
• احتیاج به تغییر رویه و مقاومت در برابر تغییرات (مانند برنامه روزانه، غذا، لباس، جهت به مدرسه)

علت بروز اوتیسم چیست؟

باوجود آنکه علت اصلی این بیماری هنوز ناشناخته است، اما کارشناسان زندگی ماشینی و عوامل ناشی از آن مانند استرس را در سیر صعودی ابتلا به این بیماری دخیل می دانند. در واقع ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی بر رشد اوتیسم تأثیر می گذارد. نتیجه یک مطالعه نشان می دهد زنانی که چاق و یا دیابتی هستند، در صورتی که باردار شوند بیش از مادران سالم با احتمال تولد نوزاد اوتیسمی روبرو خواهند بود.

مطالب خواندنی: علت بیماری اوتیسم و عوامل موثر در آن چیست؟

در موارد نادری، درخودماندگی به طور قوی، با آسیب های اولیه در دوره رشد مرتبط است این عوامل شامل: فلزات سنگین موجود در جو، حشره کش ها و واکسینه دوران کودکی می باشند که البته فرضیه واکسینه به طور زیستی رد شده است و شواهد اندکی در تایید آن وجود دارد.

آیا درمان اوتیسم امکان پذیر است؟

تا کنون هیچ روش قطعی ای برای درمان مبتلایان به درخودماندگی یافته نشده است. با این وجود کارآمدترین روش درمانی، روش توانبخشی است. برای درمان به نکات زیر توجه کنید:

• کودک مبتلا به اختلال اوتیسم باید حتماً توسط یک متخصص روانپزشک اطفال و یک متخصص مغز و اعصاب اطفال ویزیت شود.
• به طور فشرده و ترجیحاً هر روز تحت خدمات گفتاردرمانی و کاردرمانی قرار گیرد.
• ضروری است والدین و مربی کودک روش های مناسب تقویت مهارت های ارتباطی کودک را از طریق مطالعه کتاب های مرتبط و یا از طریق جلسات مشاوره ای که کاردرمانگر کودک برگزار می نماید، فرا بگیرند.
• ارزیابی شرایط حسی - حرکتی کودک از طریق کارشناسان کاردرمانی صورت پذیرد و در صورت لزوم جلسات کاردرمانی ذهنی کودک به طور منسجم برگزار شود.
• موسیقی درمانی، راهکاری برای ارتباط با بچه ها اوتیسم است. نقاشی و قصه گویی نیز یکی از روش های موثر تربیت بچه ها اوتیسم است و پدران و مادران باید در یک گوشه اتاق نشسته و کتاب های قصه متناسب با سن کودک را با صدای بلند و دلنشین برای علاقه مندی آنان بخوانند.

نکات مرتبط با شرایط پزشکی و بهداشت روانی

• اوتیسم می تواند بر تمام بدن تاثیر بگذارد.
• اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD) حدود 30 تا 61 درصد بچه ها مبتلا به اوتیسم را تحت تاثیر قرار می دهد.
• بیش از نیمی از بچه ها مبتلا به اوتیسم دارای یک یا چند مشکل خواب مزمن هستند.
• اختلالات اضطرابی حدود 11 تا 40 درصد بچه ها و نوجوانان مبتلا به اوتیسم را تحت تأثیر قرار می دهند.
• افسردگی 7 ٪ بچه ها و 26 ٪ بزرگسالان مبتلا به اوتیسم را تحت تأثیر قرار می دهد.
• بچه ها مبتلا به اوتیسم تقریبا هشت برابر بیشتر از سایر بچه ها از یک یا چند بیماری مزمن دستگاه گوارش رنج می برند.
• یک سوم افراد مبتلا به اوتیسم به صرع مبتلا هستند (اختلال تشنج).
• مطالعات نشان می دهد که اسکیزوفرنیا بین 4 تا 35 درصد بزرگسالان مبتلا به اوتیسم را تحت تاثیر قرار می دهد. در مقابل، اسکیزوفرنیا بر میزان 1.1 درصد جمعیت عمومی تاثیر می گذارد.
• ریسپریدون و آریپیپازول، تنها دارو های مورد تایید FDA برای تحریک پذیری و تحریک پذیری مرتبط با اوتیسم هستند.

در تحقیقات اخیری که توسط برخی والدین بچه ها مبتلا به درخود ماندگی و متخصصین اجرا شده این نتیجه حاصل شده است که در برخی از نمونه های آماری استفاده از شیر شتر به عنوان یک درمان موثر برای این بیماری پذیرفته شده است.

شدت اوتیسم از خفیف تا شدید متفاوت است. برخی از بچه ها بسیار باهوش هستند و هرچند مشکلاتی در تطابق با مدرسه دارند، در مدرسه عملکرد خوبی از خود نشان می دهند. آنها ممکن است در بزرگسالی قادر به زندگی مستقل باشند. سایر بچه ها اوتیستیک ممکن است استعداد فوق العاده ای در هنر، موسیقی یا موارد دیگر نشان دهند.

منبع: setare.com