به گزارش تور چین ارزان، بر اساس تحقیقات تازه ای که با آنالیز شاخص های سلامت مربوط به آلودگی هوا صورت گرفته، هرساله حدود 3 میلیون نفر به مرگ زودرس ناشی از آلودگی هوا دچار می شوند و پیش بینی می گردد این مقدار مرگ ومیر تا سال 2050 به دو برابر افزایش یابد. در این میان کشورهای درحال توسعه و پرجمعیتی چون چین و هند بیشترین سهم را در آلودگی هوای کره زمین دارند. چین از بیشترین درصد میزان مرگ ومیر زودرس ناشی از آلودگی هوا در دنیا رنج می برد. هرساله حدود 1/3 میلیون نفر، چیزی حدود 40 درصد از کسانی که بر اثر آلودگی هوا جان خود را از دست می دهند، چینی هستند. با خبرنگاران همراه باشید تا این باره بیشتر بخوانیم.
از اواسط قرن گذشته با رشد صنایع سنگین و گرمایش زمین، حجم زیادی از گازهای مهلک، دود و ازن وارد جو کره زمین شده است. این آلودگی ها که وارد هوایی که ما تنفس می کنیم شده اند، به اصطلاح مه دود نامیده می شوند. مه دود (smog) ترکیبی از گازهای ناخوشایند است که به ریه ها آسیب زده و متعاقباً موجب آسیب پایدار به سلامت جامعه می گردد. در دنیا امروز، بسیاری از کشورهای درحال توسعه که تنها به رشد مالی خود می اندیشند و صنایع سنگین خود را به طور لجام گسیخته ای گسترش می دهند، با سطح بالایی از آلودگی هوا روبرو شده اند. بر اساس تحقیقات تازه ای که با آنالیز شاخص های سلامت مربوط به آلودگی هوا در فضای باز اجرا شده است، هرساله حدود 3 میلیون نفر به مرگ زودرس ناشی از آلودگی هوا دچار می شوند و پیش بینی می گردد این مقدار مرگ ومیر تا سال 2050 به دو برابر افزایش یابد. این تحقیق تازه که در نشریه علمی نیچر (Nature) منتشر شده، نشان می دهد هریک از عوامل ترافیک، صنعت، مصارف انرژی و کشاورزی چگونه در افزایش سطح آلودگی هوا نقش دارند و سهم هریک در مرگ ومیرهای ناشی از بیماری های قلبی و ریوی تخمین زده شده است. جای تعجب نیست که کشورهای درحال توسعه و پرجمعیتی چون چین و هند بیشترین سهم را در آلودگی هوای کره زمین داشته باشند. با وجود رشد سریع صنایع بزرگ و فراوری انرژی و همچنین ترافیک سنگین وسایل نقلیه در این کشورها، مصارف خانگی و تجاری انرژی برای پخت و پز و گرمایش به عنوان اصلی ترین عامل آلودگی هوا در این کشورها شناسایی شده اند.
وضعیت در سراسر دنیا بد است، اما چین اوضاع را وخیم تر نموده
چین از بیشترین درصد میزان مرگ ومیر زودرس ناشی از آلودگی هوا در دنیا رنج می برد. هرساله حدود 1/3 میلیون نفر، چیزی حدود 40 درصد از کسانی که بر اثر آلودگی هوا جان خود را از دست می دهند، چینی هستند. جمعیت بالای این کشور و همچنین توسعه شدید صنعت و کشاورزی در این کشور اگرچه رشد بالای مالی را برای آن ها به ارمغان آورده اما هزینه های محیط زیستی سنگینی را بر جای گذاشته است. شهرهای بزرگ این کشور چون پکن همزمان با رشد مالی و تغییر سبک زندگی مردم با گسترش طبقه متوسط شهری با زوال رقت باری در کیفیت هوای خود روبرو شدند. چینی ها که هواداران سنتی بادبزن های کاغذی به شمار می رفتند حالا از سیستم های تهویه هوا برای خنک شدن در فصل تابستان استفاده می نمایند. در ابتدای هزاره سوم، تنها یک میلیون اتومبیل در پکن تردد می کردند، اما اکنون این شمار به 5 برابر افزایش یافته و دود خروجی از اگزوزها و ترافیک های سنگین شهری بلای جان این شهر شده است. برج های سر به فلک کشیده این شهر، در فضایی از همان مه سفیدی پنهان شده که مردم را به پوشیدن ماسک برای تنفس مجبور نموده است. شهروندان چینی به خوبی از این مسئله آگاهی دارند. بحث آلودگی محیط زیست و هوا یکی از نگرانی های عمومی اصلی چینی ها و از بحث های داغ آن ها در فضای مجازی است. کیفیت هوا در بیش از هزار نقطه در سراسر این کشور به صورت آنلاین گزارش می گردد و اپلیکیشن های تلفن همراه، سطح آلودگی هوای هر منطقه را ساعت به ساعت گزارش می نمایند. آگاهی و قبول این مشکل برای چین گامی به جلو به حساب می آید، اما چگونگی حل این مسئله بدون آسیب رساندن به رشد مالی این کشور بر پیچیدگی های این مسئله افزوده است. جغرافیای شهر پکن هم در این سطح از آلودگی این شهر بی تأثیر نیست. کارخانه ها، مناطق صنعتی و کشاورزی بسیاری در دشت های حاصلخیز شمال چین که به طور سنتی قطب مالی چین بوده اند قرار گرفته است. بادهایی که از این مناطق رو به سمت جنوب می وزند این آلودگی ها را بر فراز شهر پکن می آورند، اما رشته کوه هایی که غرب و شمال این شهر را احاطه نموده اند، مانع از عبور این آلودگی از فراز این شهر شده و مه خاکستری رنگ غلیظی از آلودگی به وسعت چند صد کیلومتر بر هوای این شهر سایه می افکند. این مه غلیظ از آلودگی در تصاویر ماهواره ای به شکل پتوی غبارآلودی که بر روی شهر پکن افتاده است خود را نمایش می دهد.
پاک سازی چین
دولت چین مشتاق است بهترین تصویر را از پایتخت خود به دنیا نمایش دهد. بنابراین پیش از شروع هر رخداد بین المللی در این شهر، تدابیر کنترل آلودگی هوا شدیدتر می شوند. مسئله ای که در المپیک تابستانی 2008 پکن، انجمن آپک (APEC) در پاییز گذشته و اخیراً در رژه ای که به مناسبت خاتمه جنگ دنیای دوم برگزار گردید، شاهد آن بودیم. این مسئله که دولت به هر مناسبت مه دود بر فراز شهر پکن را از بین می برد، نوید بخش آن است که هوای کشور چین قابل پاک سازی است. اما برای اینکه پکنی ها هر روز با آسمانی آبی روبرو شوند به کوشش های بسیار بیشتری احتیاج است. نقل مکان مراکز صنعتی، روی آوردن به فراوری انرژی های پاک و تشدید اجرای قوانین محیط زیستی از طرح هایی هستند که می توانند وضعیت هوای چین را بهبود بخشند. صنایع فولاد پکن پیش از بازی های تابستانی المپیک 2008 به استان هبی (Hebei) منتقل شد، در حال حاضر طرح های محیط زیستی در نظر گرفته شده تا سایر صنایع آلوده نیز از جهت باد شهر پکن خارج شوند. با این حال، استان هبی چین با بیش از 100 میلیون جمعیت و انتقال صنایع فولاد با آلودگی هوا روبرو شده و به نظر می رسد کنترل آلودگی هوای این استان با سخت گیری کمتری نسبت به پایتخت روبرو گردد. تغییر در فرآیند فراوری انرژی و استفاده از گاز به جای زغال سنگ تا حد زیادی به بهبود وضعیت هوای این کشور یاری نموده است. در حال حاضر چین با سرمایه گذاری های کلان روی فراوری انرژی های تجدید پذیر از طریق خورشید، باد و آب دنیا را به سمت فراوری انرژی های پاک سوق می دهد. هم اکنون حدود 10 درصد از فراوری انرژی چین از منابع انرژی پاک تأمین می گردد اما پیش بینی می گردد این میزان تا سال 2020 به 16 درصد افزایش یابد. توجه به اصلاح الگو و نحوه مصرف انرژی در مصارف خانگی و کشاورزی نیز می تواند در آینده ای نه چندان دور آسمان آبی را برای بخش های گسترده ای از چین به ارمغان آورد. تعادل میان رشد مالی و حفاظت از محیط زیست بیش از نیم قرن پیش در کشورهای غربی در پی گرفته شد. تعادلی که اکنون به نظر می رود چین بدان روی آورده و این کشور را در جهت پاک تری از آنچه مقاله جدید نشریه نیچر منتشر نموده قرار خواهد داد. نویسندگان این مقاله در خصوص هزینه های انسانی رشد لجام گسیخته مالی به چین هشدار داده اند، اما آنچه درون چین به نظر می رسد، نوید آسمانی آبی و رنگ و بوی تغییر را به همراه دارد. منبع: gizmodo
منبع: کجارو