اگر تفکر انتقادی ندارید از هوش مصنوعی استفاده نکنید!
به گزارش تور چین ارزان، هنوز در حال بحث بودیم که چرا نباید ویکی پدیا را منبع بی چون وچرای ادعاهای مختلف در نظر گرفت که هوش مصنوعی از راه رسید. در جبهه ویکی موفقیت های محدودی حاصل شده بود و شانس موفقیت های بیشتری در کار بود اما در جبهه هوش مصنوعی از پیش قافیه را باخته ایم. کاربرهای توییتر هم زمان با شرکت در بحث های داغ و پرحاشیه به شکل مداوم گروک را صدا می زنند و باقی، اسکرین شات های چت جی پی تی را هم چون منبع حقیقت مطلق دست به دست می نمایند. هوش مصنوعی می تواند فکر غیرانتقادی را یک سره تباه کند؛ به شیوه ای قوی تر و خطرناک تر از قبل.
اول اینکه از خاطر نبریم همین حالا هم تکنولوژی وجوه منفی اش را تا حد قابل ملاحظه ای در فرسودن مهارت های شناختی نمایش داده است. برخی تحقیقات نشان می دهند ظرفیت های فکری انسان طی دهه گذشته رو به کاهش رفته است. ما کمتر به خاطر می سپاریم، کمتر تحلیل می کنیم و اساسا کمتر از مغزمان کار می کشیم. در فرایند واگذاری شناختی، تکنولوژی تا همین سال ها و حتی پیش از ورود هوش مصنوعی هم اختیار کار را به دست گرفته بود. با معرفی هوش مصنوعی شتاب همان فرایندها دوچندان شده و ظرف مدت کوتاهی چندبرابر هم می گردد.
اما مشکل جدی تر هوش مصنوعی یا بهتر است بگوییم مشکل جدی تر روبروه فکر غیرانتقادی با هوش مصنوعی پذیرش بی چون وچرای پاسخ هاست. دهه ها پیش برای پاسخ به پرسش ها باید در کتاب خانه ها دنبال منابع می گشتیم. کتاب هایی که دست کم شناخته شده ترهایشان از آزمون زمان سربلند بیرون آمده بودند. مدتی بعد با وبسایت ها و موتور جست وجو سروکار داشتیم. منابعی بعضا کم اهمیت تر و کم ارزش تر، مهم تر از آن منابعی که کمتر صحت سنجی شده بودند. با این وجود احتمالا متوجه بودیم که فلان وبلاگ گمنام لزوما منبع قابل اتکایی نیست و جایگاه مطلب در موتور جست وجو ارتباط تنگاتنگی با صحت و کیفیت احتمالی ش ندارد.
در دوران هوش مصنوعی با یک چراغ جادوی همه چیزدان طرفیم که پاسخ همه سوال ها را در آستین دارد اما منبع بخش بزرگی از اطلاعاتش همان دانش موجود فضای وب است؛ گاهی بسیار زرد یا کم مایه. همان ها این بار با صورت بندی تازه در قالب حقایق مطلق از زبان مرجع پراقتدار بیان می شوند. فکری که شاید پیش تر قادر بود کمی جنبه های انتقادی ش را حفظ کند حالا خیلی بیشتر متمایل است با تنبلی همین پاسخ /فصل الخطاب را بپذیرد.
دست آخر نباید از یاد برد که هوش مصنوعی، اساسا در سطح طراحی اش به شکلی ساخته و پرداخته شده که به تمام سوالات شما پاسخ دهد . هوش مصنوعی به ندرت می گوید نمی دانم و در نتیجه از فضیلت بزرگی محروم است. وقتی نمی دانم یکی از پاسخ ها نباشد یعنی هوش مصنوعی موظف است برای هر سوالی پاسخ فراوری کند. تبدیل شدن به دستگاه فراوری پاسخ، هذیان گویی را به یکی از بخش های جدایی ناپذیر غالب ابزارهای هوش مصنوعی فعلی تبدیل نموده اما جوابِ به کلی باطل احتمالی یک هوش مصنوعی در ساختاری بزک می گردد که تردید در آن بسیار دیرتر و پیچیده تر سراغ تان می آید. حتی ممکن است به دروغ با منابعی دقیق از فصل و حتی صفحه چندین کتاب مرتبط روبرو شوید. هوش مصنوعی در جعل منبع هم از فکر و فکر غیرانتقادی چند پله جلوتر است.
خلاصه کنم: نه همواره اما در بسیاری از موارد هوش مصنوعی همان منابع و همان مواضع میان مایه قبلی موجود در وب را صرفا به وسیله بازآرایی به شیوه هایی نو به وسیله یک واسطه مقتدر در اختیارتان قرار می دهد و کار تشخیص جنس اصل از بنجل در این شرایط به مراتب سخت تر از قبل است. هوش مصنوعی لزوما منبع دقیقی نیست.
منبع: دیجیکالا مگ