با این کار چگونه جان خودتان و همراهان تان را بعد از تصادف رانندگی نجات دهید ، 13 نکته اورژانسی برای بازگشت به زندگی!
به گزارش تور چین ارزان، همه افراد بعد از گذشت مدتی از کار و فعالیت دچار خستگی و یکنواختی می شوند و برای برطرف این خستگی هیچ انتخابی بهتر از سفر وجود ندارد.
به گزارش خبرنگاران، گاهی تعطیلات این فرصت را در اختیار خانواده ها قرار می دهد که اعضای خانواده در کنار هم باشند و بدون هیچ دغدغه ای به سفر بروند. ایام تعطیلات جاده ها و راه ها بیش ازپیش شلوغ می شوند و همه می خواهند زود به مقصد برسند و در این میان کمتر کسی را می توان پیدا کرد که به جای فکر کردن به مقصد از مسیر سفر لذت ببرد.
گاهی عجله کردن و نداشتن صبر گران تمام می گردد و تصادفات فاجعه باری اتفاق می افتد. دکتر بابک مهشیدفر متخصص طب اورژانس و استادیار دانشگاه علوم پزشکی ایران 4+9 توصیه، برای مسافران جاده ها و حوادث ناشی از تصادفات دارد تا اگر خدای نانموده تصادفی در سفر رخ داد بتوان برترین اقدامات را انجام داد.
1. برای رفتن به سفر باید یک سری وسایل ضروری را همراه خود برد. شاید خیلی ها تصور نمایند که وسایل ضروری چیزی جز غذا، آب، پتو و ... نیست و کمتر کسی به جعبه یاری های اولیه و کپسول آتش نشانی توجه دارد، زیرا به همراه داشتن این وسایل برای بعضی از افراد حادثه را تداعی می نماید، ولی واقعیت این است که در هر سفری احتمال حادثه وجود دارد و این وسایل از ملزومات اصلی سفر محسوب می شوند.
جعبه یاری های اولیه شامل یک کیف کوچک است که در آن باید باند کشی، گاز استریل تمیز یا اسپری بند آورنده خونریزی و دستکش لاتکس وجود داشته باشد. بعلاوه باید یک ظرف آب سرد تمیز در ماشین وجود داشته باشد که در صورت تصادف از این آب برای رفع کردن خونریزی های معمولی و با شدت کم استفاده گردد. همراه داشتن کپسول آتش نشانی که تازه پر شده و سالم است برای مسافرت ضروری به نظر می رسد.
2. افرادی که به بیماری های خاص مثل دیابت، هموفیلی و ... مبتلا هستند، بهتر است پیش از سفر یک پلاک (مثل پلاک سربازها) یا یک دستبند تهیه نمایند و مشخصات بیماری خود را روی آن حک نمایند تا در صورت بروز حادثه احتمالی نیروهای امدادی بتوانند سریعاً اقدامات لازم را برای آنها انجام بدهند. البته این پلاک ها یا دستبندها باید از جنس نسوز طراحی شوند، ضمن اینکه ارزش مادی نداشته باشند.
3. بسیاری از کشورهای دنیا خوردن و آشامیدن را برای تمامی سرنشینان خودروها ممنوع نموده اند، برای مثال در کشور روسیه هیچ فردی هنگام نشستن در ماشین در حال حرکت حق خوردن یا آشامیدن ندارد، علت این مسئله هم پیشگیری از خطرات احتمالی بعد از تصادف است. خوردن و آشامیدن هنگامی که ماشین در حال حرکت باشد می تواند باعث خفگی و مرگ گردد. گرفتن هرگونه وسیله تیز و برنده در دست هنگام حرکت ماشین ممنوع است، متأسفانه خیلی از افراد در زمان حرکت ماشین اقدام به پوست گرفتن میوه می نمایند که انجام این کار بسیار خطرناک است و می تواند حوادث جبران ناپذیری را بعد از تصادف به وجود بیاورد.
4. بچه ها باید روی صندلی عقب بنشینند و برای بچه ها کم سن صندلی های مخصوصی وجود دارد که باید در آنها قرار بگیرند. اگر شرایط به گونه ای باشد که یک مادر و کودک به تنهایی سفر می نمایند و کودک بهانه گیری می نماید و مادر نمی تواند با تمرکز و راحت رانندگی کند، با در نظر گرفتن چند شرط می توان کودک را به صندلی جلو منتقل کرد؛ نشستن کودک در صندلی جلو باعث ایجاد مزاحمت در رانندگی مادر نگردد، در ماشین قفل و کیسه هوا (Air Bag) خاموش باشد، چون در صورت تصادف، باز شدن کیسه هوا باعث خفه شدن کودک می گردد.
کمربند باید به گونه ای بسته گردد که در صورت تصادف به سروصورت کودک صدمه وارد نکند، برای این منظور باید پشتی صندلی را کمی جلو آورد و ارتفاع کودک نسبت به صندلی بالا باشد تا کمربند روی شانه کودک قرار بگیرد. سرعت ماشین در شرایطی که کودک در جلو نشسته، باید کم باشد و نکات ایمنی در زمان حرکت بیش ازپیش رعایت گردد.
5. تصادفات جاده ای به ویژه در ایام تعطیلات اجتناب ناپذیر هستند البته اگر رانندگان صبورتر باشند و نکات ایمنی را رعایت نمایند، احتمال این تصادفات کمتر می گردد و خسارت کمتری را به همراه دارد. زمانی که تصادفی اتفاق می افتد عملاً افراد عادی نمی توانند یاری چندانی به سانحه دیدگان نمایند ولی بااین حال با رعایت بعضی از نکات می توانند تا رسیدن نیروهای امدادی به محل موردنظر از به وجود آمدن خسارت-های بیشتر جلوگیری نمایند.
اگر صحنه تصادف ایمن بوده و احتمال آتش سوزی و سایر اتفاقات وجود نداشته باشد، باید مصدومان را در همان حالت تا رسیدن نیروهای امدادی به حال خود گذاشت و جابه جا کردن مصدومان به هیچ عنوان توصیه نمی گردد، چون ممکن است شکستگی و دررفتگی در ستون مهره ها وجود داشته باشد و هرگونه جابه جایی باعث آسیب به نخاع یا حتی قطع نخاع و فلج فرد گردد.
6. پیش از هر اقدامی باید اطراف محل تصادف، مثلث خطر و سایر علائم هشداردهنده گذاشته گردد یا 20- 30 متر عقب تر چند ماشین همراه با علائم هشداردهنده توقف نمایند تا مانع تصادف مجدد شوند. تماس با پلیس، اورژانس، هلال احمر و آتش نشانی (درصورتی که احتمال آتش سوزی باشد یا مصدومان را نتوان از ماشین بیرون آورد) لازم است.
اگر شرایط به گونه ای بود که احتمال آتش سوزی و خطرات دیگر وجود داشت، باید افرادی که به امداد و نجات آشنایی دارند به یاری مصدومان بروند و با کمترین حرکت، مصدومان را به نزدیک ترین محل امن جابه جا نمایند. دست فردی که می خواهد مصدوم را جابه جا کند، باید با بدن مصدوم در یک راستا باشد. گرفتن شانه های مصدوم و قرار دادن سر بین ساعدها لازم است. جابه جایی باید با احتیاط و به صورت گروهی با کمترین حرکت انجام گردد.
7. بعدازاینکه فرد در یک محل امن نهاده شد باید یک ارزیابی از او انجام گردد. اگر مصدوم نشانه های حیات را نداشت، مردم عادی کاری نمی توانند انجام بدهند و باید تا رسیدن نیروهای امدادی منتظر بمانند، اما اگر آثار حیات وجود داشت باید سعی نمایند راه تنفسی فرد مصدوم را باز نگه دارند و داخل دهان را خالی نمایند. تکان ندادن سر و گردن در چنین شرایطی لازم است.
اگر مصدوم دندان مصنوعی دارد و این دندان حالت لق پیدا نموده است باید آن را از دهان فرد بیرون آورد، ولی درصورتی که دندان حالت طبیعی دارد نباید آن را خارج کرد. قرار دادن سر و گردن در یک راستا و بالا نگه داشتن فک برای تنفس بهتر، از دیگر توصیه هایی است که برای مصدومان باید در نظر گرفته گردد.
8. افرادی که قصد یاری به مصدومان را دارند تحت هر شرایطی باید مراقب سلامت خود باشند و جان شان را به خطر نیندازند. خون، بزاق، ادرار، مایعآمنیوتیک فرد باردار (در صورت پاره شدن کیسه آب)، استفراغ و ... همگی آلوده فرض می شوند و افراد یاری نماینده باید حتماً از دستکش و عینک استفاده نمایند و دست زدن به مصدومان بدون رعایت ایمنی توصیه نمی گردد.
بارها دیده شده که بعد از تصادف افرادی که در صحنه سانحه حضور دارند برای یاری به مصدومان و کاهش ترس ناشی از سانحه، آب یا خوراکی های شیرین می دهند؛ بعد از هر نوع سانحه ای، به هیچ عنوان نباید این کار را انجام داد. حتی دادن دارو به بیماران قلبی در چنین شرایطی توصیه نمی گردد، چون انجام چنین اقداماتی می تواند شرایط فرد را وخیم کند و تا آمدن نیروهای امدادی باید صبر کرد.
9. کنترل خونریزی یکی دیگر از مواردی است که باید موردتوجه قرار بگیرد. چنانچه بدن مصدوم خونریزی داشت باید با پارچه تمیز یا گاز استریل محل خونریزی را محکم فشار داد. اگر خونریزی با یک پارچه کنترل نمی گردد باید 3-2 پارچه روی آن قرار داد. بستن پارچه یا کش بالاتر از محل خونریزی به وسیله افراد عادی کاری کاملاً اشتباه است چون این افراد به جای سرخرگ، سیاهرگ را می بندند و این کار خونریزی را شدیدتر می نماید.
10. اگر محتویات شکم (روده ها و سایر اندام ها) یا استخوان ها بیرون آمده باشد نباید سعی کرد آنها را در داخل بدن گذاشت و برای کنترل خونریزی می توان به آرامی لبه های زخم را فشار داد. اگر در بدن مصدوم جسم تیز و برنده مثل شیشه فرو رفته باشد، نباید آن را بیرون کشید چون ممکن است در مجاورت یک رگ بزرگ باشد و انجام این کار باعث خونریزی شدید گردد. اندام هایی که دچار دررفتگی شده اند نباید به وسیله افراد عادی جا انداخته شوند.
11. گاهی شدت تصادفات به قدری زیاد است که اندام های بدن مصدومان جدا و به اطراف پرتاب می شوند، در چنین شرایطی افرادی که می خواهند یاری نمایند باید این اندام ها را با دستکش از روی زمین جمع آوری نمایند و در کیسه بگذارند و در کنار یخ قرار بدهند و در نهایت به نیروهای امدادی تحویل بدهند تا آنها این اندام را برای پیوند عضو به بیمارستان منتقل نمایند.
12. سر، یکی از قسمت های مهم بدن است که در صورت ضربه خوردن هنگام تصادف باید توجه ویژه ای نسبت به آن داشت. شاید فرد به علت اینکه دچار بیهوشی و مسائل جدی نشده، تصور کند ضربه ای که به سرش خورده است، چندان جدی نیست درحالی که ضربه به سر، بعد از چند ساعت می تواند مسائلی را برای فرد به وجود بیاورد.
اگر سن فردی که به سرش ضربه وارد شده کمتر از 5 سال یا بالای 55 سال باشد باید حتماً به وسیله پزشک آنالیز گردد حتی اگر احساس کند مشکل خاصی ندارد. افرادی که از داروهای ضد انعقاد خون مثل وارفارین، آسپرین، پلاویکس و اسویکس استفاده می نمایند باید در صورت ضربه وارد شده به سر موردآنالیز قرار بگیرند. بیماران مبتلا به هموفیلی گروه دیگری هستند که باید ضربه های سر را جدی بگیرند. اگر آسیب به سر باعث ایجاد سردرد میانه تا شدید گردد و این درد ادامه پیدا کند، باید حتماً به پزشک مراجعه کرد.
13. اختلال در بینایی، اختلال در حس و حرکت (در هر قسمت از بدن)، خونریزی یا خروج مایع از بینی یا گوش، سرگیجه، اختلال شنوایی، شنیدن صدای زنگ یا سوت در گوش، درد و ناراحتی موقع حرکت دادن گردن (به ویژه گردن درد) همگی نشانه هایی هستند که پس از ضربه به سر باید جدی گرفته شوند. اگر فرد صحنه تصادف را به یاد نیاورد و به صورت گذرا بیهوش شده یا اینکه دچار استفراغ شده باشد باید حتماً به وسیله پزشک آنالیز گردد تا مشکل وارد شدن ضربه به سر جدی نباشد.
منبع: همشهری آنلاین