تاریخ پرفراز و نشیب تایلند
به گزارش تور چین ارزان، از ناگفته های تاریخ تایلند بشنوید …
نخستین ساکنان سرزمینی که امروزه تایلند نامیده می گردد؛ گروه های انسانی شکارچی و جمع آوری کننده غذا بودند که در حدود 4 هزار سال پیش از میلاد شروع به کشاورزی نموده و یکجانشین شدند. نخستین محصولی که توسط این افراد کشت می شد؛ برنج بود. این کشاورزان در ابتدا از ابزارهای سنگی استفاده نموده و سپس در حدود 3 هزار سال پیش از میلاد مسیح ابزارهای برنزی کشف شده و مورد استفاده نهاده شد و پایان ساکنان سرزمین امروزی تایلند از حدود سال 500 پیش از میلاد وارد عصر آهن شدند. در ادامه با خبرنگاران همراه باشید.
با تور تایلند به طبیعتی همچون بهشت سفر کنید
در حدود سال 100 میلادی، تایلند به بخش های کوچکی تقسیم شده بود که به مئوآنگ Meuang شهرت داشته و تحت تاثیر مذاهب قدیمی این کشور بود. به هر روی به نظر می رسد، اجداد ساکنان امروزی تایلند از مناطق جنوبی چین به این کشور مهاجرت نموده اند که این مهاجرت احتمالا در فاصله قرون دهم تا سیزدهم میلادی اتفاق افتاده است. البته باید در نظر داشت که این سرزمین در فاصله قرون 9 تا 13 میلادی تحت سلطه خمرها Khmers بود که در کامبوج امروزی سکونت داشتند. خاتمه در قرن سیزدهم میلادی دولت های کوچک شکل گرفته در دره رود مکونگ Mekong با یکدیگر متحد شده و تحت لوای یک حکومت پادشاهی درآمدند که به نام سلسله پادشاهی سوخوتاهی Sukhothai شناخته می شدند. این سلسله نخستین سلسله پادشاهی تایلند محسوب می گردد که البته نتوانست برای مدت زمانی طولانی دوام آورده و در قرن 14 میلادی منقرض شد. در این دوره یک سلسله جدید در تایلند پا به عرصه ظهور گذاشت که سلسله آیوتهایا Ayuthaya نامیده شده و قلمرو پادشاهان سوخوتاهی را به سرزمین خود ضمیمه کرد. این سلسله نوظهور در خلال قرن پانزدهم میلادی بر قدرت و رشد خود افزوده و بر اساس مستندات تاریخی در سال 1511 میلادی نخستین گروه از اروپاییان به سرزمین تایلند وارد شدند. در ادامه، آلمانی ها به سال 1605 و انگلیسی ها در سال 1612 وارد سرزمین تایلند شده و فرانسوی ها نیز در سال 1662 میلادی به این رقابت پیوستند.
در سال 1675 میلادی یک فرد یونانی به نام کنستانتیم فائولکن Constantine Phaulkon به عنوان افسر عالی در دربار تایلند منصوب شد و به فرانسوی ها اجازه داد پایگاه نظامی خود را در این کشور ایجاد نمایند. البته این افسر یونانی در سال 1688 از کار برکنار شده و به تبع آن فرانسوی ها نیز از تایلند اخراج شدند. پس از این رویداد، تایلند به سیاست انزواطلبی روی آورده و کلیه ارتباطات خود را با اروپاییان تا قرن 19 میلادی قطع کرد.
البته در سال 1765 میلادی نیروهای برمه به حکومت آیوتهایا حمله ور شده و پایتخت آن ها را در سال 1767 تصرف و با خاک یکسان کردند. سال 1769 یکی از ژنرال های تایلندی به نام فارایا تاکسین Phraya Taksin توانست قدرت را به دست آورده و به عنوان پادشاهی برسد. وی پایتخت جدید خود را در نزدیکی رود بانکوک به نام توبوری Thoburi تاسیس نموده و توانست یک امپراتوری جدید را بنیان نهد. فارایا تاکسین در راستای سیاست های قدرت طلبانه خود توانست بخش های زیادی از لائوس و سایر مناطق جنوب شرق آسیا را تصرف کند اما اقبال وی رو به افول نهاده و خاتمه در سال 1782 میلادی به واسطه یک کودتای نظامی که توسط ژنرال چائو فارایا چاکری Chao Phraya Chakri ترتیب داده شده بود، سرنگون شد. این ژنرال تازه به قدرت رسیده در تاریخ تایلند با نام رامای یکم Rama I شناخته شده و در ابتدا فارایا تاکسین را اعدام نموده و سپس بانکوک را به عنوان پایتخت خود برگزید. در سال 1809 میلادی، فرزند وی با نام رامای دوم جانشین وی شده و تا سال 1824 حکومت نموده و سپس رامای سوم (1824 تا 1851) به قدرت رسید که در زمان وی فرهنگ و تمدن تایلندی رشد نموده و گسترش یافت. رامای چهارم که با نام مونگکوت Mongkut شهرت دارد به بریتانیایی ها اجازه داد در تایلند سکونت نموده و به طور آزادانه به تجارت بپردازند. وی همچنین با بسیاری از دیگر کشورهای اروپایی، پیمان همکاری امضا کرد و کوشش کرد تا دانش و علوم مدرن در تایلند گسترش پیدا کند. در زمان رامای پنجم(1868 تا 1901) بعضی از سنت ها و رسوم قدیمی از جمله سجده در برابر پادشاه منسوخ شده و سیستم های برده داری و مالیات های سنگین کارگران لغو شد. این پادشاه همچنین تغییرات گسترده ای در نحوه حکومت و دولت تایلند به وجود اورد.
در ادامه قرن نوزدهم میلادی تایلند توانست در برابر مستعماران اروپایی مقاومت نموده و از مستعمره شدن جلوگیری کند هر چند در این زمان سرزمین لائوس توسط فرانسوی ها از رامای پنجم گرفته شد. در ادامه فرانسوی ها سرزمین های لائوس را در سال 1907 تصرف نموده و بریتانیائی ها نیز در سال 1909 سرزمین مالزی را از تایلند جدا کردند.
تایلند در قرن بیستم
در ماه جولای سال 1917 میلادی تایلند به عنوان یکی از اعضای گروه اتحاد مثلث به جنگ جهانی اول پیوست. در نوامبر سال 1925 ، پراجات هیپوک Prajadhipok به عنوان پادشاهی تایلند رسید. سپس در تاریخ 24 ژوئن سال 1932؛ قانون اساسی تایلند تغییراتی نموده و رژیم حکومتی آن به سلطنت مشروطه تبدیل شد. در اکتبر 1933 شاهزاده بورارادج Boraradej کوشش کرد تا شرایط را به سلطنت مطلقه تغییر دهد اما کوشش وی با شکست رو به رو شده و وی در ماه مارچ سال 1935 به نفع آناندا ماهیدول Ananda Mahidol برادرزاده خود که تنها ده سال داشت از سلطنت استعفا داد. در 8 دسامبر سال 1941 میلادی تایلند با ژاپن توافق کرد تا با اقدامات مشترک نظامی بر علیه انگلستان مبارزه نموده و آن ها را از منطقه مالایا بیرون نمایند در ادامه ژاپن، تایلند را تصرف نموده و در 25 ژانویه سال 1942 تایلند بر علیه آمریکا و بریتانیا اعلام جنگ کرد. در این زمان، یک ارتش 90 هزار نفره از پارتیزان های تایلندی به فرماندهی پریدی فتومیونگ Pridi Phanomyong هسته مقاومت داخلی تشکیل داده و بر علیه ژاپن وارد جنگ شدند. در سال 1946 تایلند پیش نویس صلح با بریتانیا را امضا نموده و در همان سال به عضویت سازمان ملل متحد درآمد.
در ماه می سال 1946 قانون اساسی جدید تایلند منتشر شده و در 9 ژوئن سال 1946 پادشاه این کشور یعنی آناندا ماهیدول طی یک سوء قصد مرموز و پیچیده از طریق شلیک گلوله کشته شده و بومیپول آدولیاده BhumibolAdulyadej به پادشاهی رسید.
در سال 1947 سپهبد فیبول Phibul در این کشور با انجام یک کودتا به قدرت رسید اما پادشاه تغییری ننموده و کشور تایلند وارد دوره استبداد نظامی زیر نظر سپهبد فیبول شد. این شرایط حتی پس از مرگ فیبول در سال 1963 همچنان ادامه داشته و تایلند زیر نظر یک حکومت نظامی اداره می شد.
در سال 1973 هزاران نفر از مردم تایلند و به ویژه دانشجویان بر علیه شرایط موجود در این کشور اعتراض نموده و خواستار تغییر در قانون اساسی شدند. در این زمان پادشاه تایلند از اقدامات خونبار ارتش بر علیه مردم ممانعت نموده و به این ترتیب کشور تایلند از ورطه حکومت نظامیان خارج شده و اتحادیه ای مرکب از 17 استان در این کشور تاسیس شد. در سال 1976 دانشجویان در تایلند مجددا اعتراضات خود را شروع نموده و این بار نیروهای پلیس و ارتش به طرز خشونت باری با اعتراضات، برخورد و بسیاری از دانشجویان کشته و زخمی شدند. این اعتراضات با دخالت ارتش منجر به تشکیل حکومت نظامی دیگری در تایلند شد.
از سال 1980 به بعد تایلند توسط ژنرال پرم تینسولانوندا Prem Tinsulanonda رفته رفته به سمت تغییر حکومت از دیکتاتوری نظامی به حکومت آزاد حرکت کرد. در سال 1988 فردی به نام چاتیچای چون هاوان Chatichai Choonhavan به مقام نخست وزیری رسیده و در 23 فوریه سال 1991 این کشور شاهد یک کودتای نظامی دیگر توسط ژنرال سوچیندا Suchinda بود که منجر به به قدرت رسیدن وی شد.
در ماه می سال 1992 مردم بار دیگر قدرت خود را نشان داده و به خیابان ها آمدند. سوجیندا کوشش کرد تا این اعتراضات را با خشونت سرکوب کند اما این موضوع با ممانعت بومیپول آدولیاده پادشاه تایلند روبرو شده و مجددا آزادی در این کشور حکمفرما شد. قانون اساسی جدید تایلند در سال 1997 میلادی مجددا تنظیم و معرفی گردید و در سال 2006 یک کودتای نظامی دیگر در این کشور رخ داد اما شرایط با برگزاری یک انتخابات آزاد در سال 2007 میلادی به حالت عادی بازگشت.
در اواخر قرن بیستم، تایلند با رشد مالی بسیار خوبی روبرو شده و این موضوع سبب شد تا این کشور از یک اقتصاد ضعیف مبتنی بر کشاورزی به یک کشور صنعتی و پیشرفته تبدیل گردد. در سال های 1997 و 1998 میلادی کشور تایلند با یک بحران مالی روبرو شد اما دولت به خوبی توانست شرایط را کنترل نموده و به حالت عادی بازگرداند.
تایلند در قرن بیست و یک
در سال های نخستین قرن بیست و یکم رشد مالی تایلند ادامه داشته و در سال 2009 این کشور نیز مانند تمام جهان وارد بحران مالی شد. این شرایط طی مدت زمانی کوتاه کنترل شده و رشد مالی این کشور ادامه پیدا کرد. در سال 2011 میلادی وقوع تعداد زیادی سیل در این کشور به زیرساخت های آن لطماتی وارد کرد که طی مدتی کوتاه مناطق آسیب دیده، بازسازی شدند. در حال حاضر تایلند کشوری با آینده ای روشن محسوب می گردد که رشد مالی پایداری داشته و در زمینه جذب گردشگر بسیار پیروز بوده است. این کشور در حال حاضر دارای جمعیتی برابر با 67 میلیون نفر است.
منبع: الی گشت