دور باطل اروپایی ها و یازده تعهد بر زمین مانده در برجام - تور چین ارزان

با ما سفر کنید و با تور دور اروپا از قاره سبز دیدن کنید و با دریافت خدمات ویزای شینگن از گردش به دور اروپا لذت ببرید.

به گزارش گروه سیاسی خبرنگاران، ژوزف بورل مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپایی و رئیس کمیته مشترک برجام طی هفته های اخیر، بار ها تاکید نموده است ایران و اتحادیه اروپایی هر دو باید از مزایای توافق هسته ای بهره مند شوند، یعنی ایران به بعضی امتیازات اقتصادی دست پیدا کند و در مقابل، به همه تعهدات برجامی خود بازگردد. مسئولان محترم دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان نیز این سخنان بورل و دیگر مقامات اروپایی را نماد خواست اروپاییان برای حفظ برجام (!) قلمداد نموده اند.

در روز های ابتدایی اسفندماه سال جاری، در حالی که نشست کمیسیون مشترک برجام در شهر وین با مشارکت نمایندگانی از کشور های ایران، فرانسه، انگلیس، آلمان، روسیه و چین برگزار گردید، یک دیپلمات اروپایی به خبرگزاری فرانسه اعلام نمود: تا به امروز هیچ برنامه زمانی برای حل و فصل اختلافات در زمینه برجام میان طرفین مقرر نشده است، اما کوشش ها در این راستا ادامه خواهد یافت. ما خواهان حفظ برجام هستیم، به نحوی که بازرسان بتوانند به کار خود در ایران ادامه دهند.

همان گونه که از اظهارات این دیپلمات ناشناخته اروپایی برمی آید، اصلی ترین خواسته مقامات اروپایی بازگشت جمهوری اسلامی ایران به همه تعهدات خود در برجام است. به عبارت بهتر، مقامات اروپایی به دنبال فرصتی هستند تا تمام 5 گام کاهنده تعهدات برجامی ایران (وفق استراتژی مقاومت فعال) را بازگردانده و دوباره ایران را در موضع تن ها طرف متعهد قرار دهند. سوال اصلی اینجاست: چرا ژوزف بورل و دیگر مقامات اروپایی، درباره چگونگی تامین منافع ایران در برجام، سخنی به میان نمی آورند؟! نکته مهم تر اینکه طی روز های اخیر، بار دیگر شاهد برجسته شدن کلید واژه اینستکس در مناسبات برجامی ایران و اتحادیه اروپایی هستیم. به عبارت دقیق تر، تنها راه چاره مقامات اروپایی برای تامین حداقلی منافع ایران در برجام، راه اندازی اینستکس و گسترش این ساختار مبهم و قطره چکانی است! اما سوال اصلی اینجاست: چرا این اقدام نمی تواند در حفظ برجام موثر باشد؟

نخست اینکه ظرفیت واقعی اینستکس بسیار محدود است. شاید در خوشبینانه ترین حالت ممکن، یک درصد اقتصاد بخش دولتی اروپا نیز در ساختار اینستکس به گردش درآید، زیرا اروپاییان نشان داده اند قصد ندارند با تمرکز اقتصاد دولتی خود در جهت حفظ توافق هسته ای با ایران، خود را در مقابل آمریکا قرار دهند. صدر اعظم آلمان بار ها تاکید نموده اتحادیه اروپایی قصد ندارد بر سر موضوعاتی مانند برجام، خود را در تقابل با کاخ سفید قرار دهد! امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه و بوریس جانسون، نخست وزیر انگلیس نیز صراحتا از ایران خواسته اند از برجام فاصله گرفته و خود را برای پذیرش توافق جدید که دربرگیرنده خواسته های دونالد ترامپ است، آماده کند! براستی در چنین شرایطی ادعای مقامات اروپایی از جمله بورل درباره لزوم حفظ برجام، چگونه قابل توجیه است؟

واقعیت امر این است که تروئیکای اروپا میخواهد با تکیه دوباره بر ساختار مبهم، قطره چکانی و ناکارآمد اینستکس، تاکتیک مدیریت وضع موجود را دنبال کند. متعاقب خروج ترامپ از توافق هسته ای با ایران در 18 اردیبهشت ماه سال گذشته، تروئیکای اروپا یعنی 3 کشور انگلیس، آلمان و فرانسه، با صدور بیانیه ای در بروکسل، موارد یازده گانه را اعلام و تعهد داد به آن عمل نموده و احتیاج های ایران مانند تراکنش های اقتصادی که مطابق برجام پیش بینی شده بود یا موضوعات بیمه، صادرات و واردات را رفع کند. مقامات اروپایی در آن موقع، به صورت کاملا دروغین اعلام نمودند نسبت به تعهدات یازده گانه خود در بیانیه بروکسل پایبند خواهند بود، اما پس از برگزاری آن نشست، اتحادیه اروپایی وقت کشی هدفمند را در دستور کار خود قرار داد. در حالی که نزدیک به 2 سال از خروج آمریکا از برجام می گذرد اروپا عملا ساختار های حداقلی، و قطره چکانی اینستکس را هم عملیاتی ننموده است.

این موضوع صرفا نشان دهنده ناتوانی اروپا نیست، بلکه انعکاسی از بدعهدی های عامدانه اتحادیه اروپایی است.