میوه را بعد از غذا بخوریم یا قبل از آن؟ - تور چین ارزان

رعایت درست رژیم غذایی یکی از راهکارهای حفظ سلامتی است، در این مطلب فواید و معایب خوردن میوه قبل یا بعد از غذا آروده شده است.

خوردن میوه قبل از غذا

کسانی که ساعاتی قبل از سر رسیدن وقت صرف غذا، میوه می خورند؛ غافل از اینکه با این کار ممکن است دچار یکی از این دو حالت بشوند:

1. میوه در بدن باعث ترشح انسولین می گردد. انسولین ماده ای است که اشتها ایجاد می نماید. پس هر چه تعداد میوه ها بیشتر باشند، بر اندازه اشتها افزوده خواهد شد و فرد غذای بیشتری خواهد خورد. اگر بدن به آن اندازه کالری ای که دریافت نموده نیاز نداشته باشد، طبیعتا کالری های اضافی را ذخیره خواهد نمود. در نتیجه به تدریج و در مدت زمان کوتاهی، عادت میوه خوردن قبل از صرف غذا منجر به بروز عارضه چاقی می گردد.

چاقی به نوبه خود زمینه مناسبی را برای ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی فراهم می نماید. ضمن اینکه داشتن اضافه وزن در بیماران مبتلا به آرتروز عامل تشدیدنماینده محسوب می گردد. این را هم درنظر داشته باشیم که تغییر عادات غذایی برای برخی افراد کار دشواری است و بهتر است برای حفظ سلامتی هم که شده، هر چه زودتر فکری به حال برنامه های غذایی مان بکنیم.

برترین راه برای حفظ سلامتی این است که میانه روی را پیشه کنیم. به این ترتیب که میوه در میان وعده ها مصرف شوند. میان وعده یعنی زمان مشخصی بین صبحانه - ناهار و ناهار- شام. بستگی به اینکه هر کس چه ساعتی صبحانه، ناهار و شام می خورد، خودش باید این ساعت را مشخص کند. گاهی به اشتباه تصور می گردد خوردن میوه تحت هر شرایطی هیچ آسیبی را متوجه سلامتی نمی نماید. این باور غلط است. میوه ها بر اساس سن و نوع بیماری ها یا مشکلاتی که فرد دارد، دسته بندی می شوند و فرد باید درخوردنشان احتیاط کند.

2. میوه ها اندازه معینی قند ساده دارند. هر چه میوه آبدارتر باشد، قند میوه بهتر و راحت تر جذب بدن می گردد. بنابراین خوردن این میوه ها پیش از صرف غذا ممکن است منجر به بی اشتهایی گردد. در این صورت فرد نمی تواند غذا بخورد. اگر این حالت تکرار گردد، باز هم به یک عادت غذایی تبدیل می گردد. بعد از مدتی بدن - که مواد ضروری موردنیاز خود را فقط از راه غذا به دست می آورد - دچار کمبودهایی می گردد و عوارض و مشکلاتی مثل ابتلا به ضعف و بیماری ها پیش می آید.

میوه های شیرین و آبدار، قند نسبتا زیادی دارند و آب آن باعث جذب سریع قند در بدن می گردد. میوه هایی مثل خربزه، هندوانه، انبه، خرما، طالبی و انواع انگور گلایسمیک بالایی دارند یعنی قندشان زود شکسته می گردد و سریعا باعث بالارفتن قند خون می شوند. افراد مبتلا به دیابت و چاقی باید به اندازه کمی از این میوه ها میل نمایند.

خوردن میوه بعد از صرف غذا

در اینجا هم دو حالت پیش می آید:

1. تقریبا همه بعد از خوردن غذا احساس می نمایند دلشان می خواهد خوراکی شیرینی بخورند و تا آن را نخورند، غذایشان هضم نمی گردد و احساس آسودگی نمی نمایند. متابولیک بدن، خود به خود چنین فرمانی را صادر می نماید. خیلی ها به این علت بعد از غذا میوه می خورند.

میوه های شیرین قند بالایی دارند و باعث افزایش حس سیری می شوند و می توانند عملکردی معکوس داشته باشند.

یعنی نه تنها باعث هضم غذا نمی شوند بلکه فرد با خوردن آنها احساس سنگینی بیشتری می نماید و گمان می نماید هنوز به قدر کافی میوه نخورده است و ناراحتی هایی - هرچند کوتاه مدت- برای خودش ایجاد می نماید.

میوه هایی با گلایسمیک پایین، باید جایگزین میوه شیرین بشوند. موز کمتر رسیده، گیلاس، آلبالو، پرتقال، خیار، نارنگی و گلابی گزینه های مناسبی هستند.

2. در حالتی دیگر، همان طور که گفته شد، ممکن است بدن انسولین ترشح کند و اشتهای مجدد ایجاد گردد.

آن وقت فرد می خواهد دوباره غذا بخورد. باز کالری اضافی باید ذخیره گردد. متعاقبا چاقی بروز کند و خدای نانموده بیماری های مرتبط با چاقی به دنبالش بیاید.

تاکید خیلی ها برای استفاده از میوه به خاطر بهره مندی از فیبر آن است، در حالی که اندازه فیبر موجود در سبزیجات بسیار بیشتر از میوه هاست. اما علاوه بر فیبر، میوه سرشار از املاح و ویتامین هاست و بدن برای حفظ سلامت خود به آنها نیاز دارد. طوری که کمبود این مواد ضروری، سلامت را به مخاطره می اندازد و به سختی می توان جایگزینی برایشان پیدا کرد.