به صورت میانه بزرگسالان آمریکایی بیش از 2000 دلار تجهیزات فناورانه در منزل دارند که از آن استفاده نمی کنند، اما در ایران شرایط به چه صورت است؟ - تور چین ارزان

بر اساس داده های نو فروشنده دوربین MPB ، در کنار تحقیقات CINT ، کلا در ایالات متحده مردم بیش از 650 میلیارد دلار دستگاه های فناورانه دارندکه دیگر استفاده نمی کنند و به نوعی در خانه احتکار شده است.

در نظرسنجی آنلاین MPB که از طریق 13000 بزرگسال تکمیل شد، دو سوم آمریکایی ها نشان دادند که حداقل یک وسیله استفاده نشده در خانه خود دارند.

تخمین زده می شود که یک فرد بالغ آمریکایی به طور میانه از فناوری استفاده نشده به ارزش 2459 دلار استفاده می کند.

میانگین مبلغی که مصرف کنندگان هر ساله برای همگام شدن با آخرین فناوری هزینه می کنند بیش از 500 دلار است. و دو سوم مصرف کنندگان مورد بررسی احساس می کنند که هزینه فناوری بسیار گران است.

نیمی از بزرگسالان ایالات متحده گزارش دادند که هرگز یک کالای فناوری استفاده شده را برای خرید کالای نو نفروخته اند.

طبق این نظرسنجی، نسل هزاره ها و نسل Z بیشترین مقدار عدم استفاده از وسایل در اختیار را دارند. بزرگسالان بین 18 تا 34 سال به طور میانه 3691 دلار فناوری استفاده نشده در ایالات متحده دارند. 56 درصد از آنها حداقل یک دوربین استفاده نشده در خانه خود دارند.

وقتی از آنها پرسیده شد که چرا یک وسیله فناوری استفاده نشده را نفروخته اند، دو دلیل رایج که مصرف کنندگان بیان کردند این بود که فکر نمی کردند در ازای آن پول زیادی دریافت کنند و ممکن است روزی خودشان یا یکی از نزدیکانشان به آن نیاز داشته باشند.

مت بارکر، بنیانگذار و مدیر اجرایی MPB می گوید: کیت دوربین به طور خاص برای دوام ساخته شده است. گوشی هوشمند قدیمی شما ممکن است دیگر برای کسی مجذوب کننده نباشد، اما اگر یک دوربین بدون استفاده در کشوی خود دارید، آن را بفروشید تا کسی بتواند بهترین استفاده را از آن ببرد. همچنین می شود با فروش آنها مقداری پول به دست آورد تا به خرید وسیله نوی کمک کند.

تحقیقات MPB نشان می دهد که میانه بزرگسالان آمریکایی انتظار دارند هر سال 521 دلار برای فناوری هزینه کنند. این بدان معناست که اگر آنها تمام فناوری استفاده نشده خود را بفروشند، بر اساس برآوردهای خود می توانند پول کافی برای پرداخت تقریباً پنج سال ابزارهای نو به دست آورند.

این مسئله ای است که ایرانی ها به صورت دیگر دارند.

1- در شرایط کنونی ما از بیم اینکه دیگر نتوانیم وسیله ای را تهیه کنیم، انبارش می کنیم. مثلا یک مودم بدون استفاده یا پرینتر را چرا بفروشیم؟ فردای روزگار ممکن است مطب یا دفتری بزنیم و به هر دو نیاز داشته باشیم و دیگر نتوانیم تهیه اش کنیم.

2- فروش با قیمت منصفانه در بازار ایران مشکل شده و معمولا بهایی که پیشنهاد می شود آنقدر پایین است که برخی ها ترجیح می دهد وسیله را به صورت یادگاری و نوستالژی هم شده در خانه انبار کنند تا اینکه بفروشند.

3- مسئله دیگر پیشبینی ناپذیری مالی و ناآگاهی کلی است. برخی از ماها به امید تغییری، وسیله اش را به موقع نمی فروشیم و یا نمی دانیم که در مورد هر برند زمان فروش مناسب کی است و آنفدر وسیله را نگه می داریم که دیگر فروشش ارزش خاصی ندارد.